Κατά τις τελευταίες δύο εβδομάδες και βάσει μυστικών δημοσκοπήσεων και στοιχηματισμών, είχε καλλιεργηθεί μία προσδοκία πολιτικής ανάτασης που συνίστατο στον περιορισμό της δικομματικής γάγγραινας σε ένα ποσοστό περί το 43% που θα σήμαινε την αρχή του τέλους της, τη συγκρότηση μίας κυβέρνησης συνεργασίας οριακής πλειοψηφίας η οποία δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει την επερχόμενη πτωχευτική λαίλαπα, γι'αυτό και θα έπεφτε σύντομα διαλύοντας τα συναποτελούντα αποκόμματα στα εξ'ων συνετέθησαν. ΚΑΙ ΟΜΩΣ, ο ελληνικός λαός απέδειξε για άλλη μια φορά ότι η πολιτική του οξυδέρκεια και τα κοινωνικά του αντανακλαστικά βρίσκονται πολύ πιο μπροστά ακόμα και από την πλέον αισιόδοξη πρόβλεψη. Οι αναποφάσιστοι (πολλοί περισσότεροι απ'όσους καταδείκνυαν οι δημοσκοπήσεις), οι οποίοι προφανώς ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΣΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΟΡΓΙΣΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΑΡΝΟΥΝΤΑΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ, συνειδητοποίησαν εγκαίρως σε ποιο σημείο μάς έχουν οδηγήσει οι δήμιοι της μεταπολίτευσης και αντέδρασαν μαζικά, οδηγώντας τους στον εξευτελισμό που θα έπρεπε να τους έχουμε οδηγήσει πολύ νωρίτερα.
Όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε για πρώτη φορά μετά το 1974 τρίτο και μάλιστα με ακόμα μικρότερο ποσοστό από τότε, αλλά το βρώμικο άθροισμα των δύο παρηκμασμένων ολετήρων της εθνικής μας υπόστασης δεν καταφέρνει να ξεπεράσει ούτε καν το...32% (!!!!!). Ακόμα κι αν το ποσοστό των κομμάτων που μένουν εκτός βουλής είναι πρωτοφανές (στο 18%), άρα ο πήχυς για την αυτοδυναμία του κατάπτυστου νόμου Παυλόπουλου πέφτει θεαματικά περί το 33%, οι διόσκουροι του ελληνικού ολέθρου δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν αθροιστικά ούτε καν τους...149 βουλευτές, εν ολίγοις πραγματοποιήθηκε η ιδανική συνθήκη: ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
Πλέον οι επικρατέστερες εκδοχές πολιτικής εξέλιξης είναι δύο:
1.- (το πιθανότερο) Όπως έχει ουσιαστικά προαναγγελθεί, το μνημονιακό σκυλολόι (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) με την αρωγή της -κατά τα φαινόμενα- πρόθυμης ΔΗΜΑΡ και με πρόσχημα την αντιμετώπιση των αυξανόμενων απειλών από ΔΝΤ και Γερμανία, προχωρούν στον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού ("εθνικής σωτηρίας", "εθνικού σκοπού", ή όπως αλλιώς τις βάφτισαν ήδη από χθες στα κατάπτυστα εκτός τόπου και χρόνου διαγγέλματα ήττας Σαχλαμαρά και Βουβουζέλου). Βάσει αυτού του σεναρίου, οι περαιτέρω κομματικές εξελίξεις είναι προδιαγεγραμμένες: μη αντέχοντας τις συνέπειες της κοινωνικής εξαθλίωσης που θα φέρουν τα ήδη καθορισμένα πρώτα νέα μέτρα του Ιουνίου, τα αποκόμματα θα καταγράψουν ακόμα πιο θεαματικές συρρικνώσεις που θα επιφέρουν και την πολυπόθητη οριστική διάλυσή τους.
2.- (αρκετά πιθανό) Προχωρούμε σε επαναληπτικές εκλογές μέσα στον Ιούνιο. Εδώ χρειάζεται απόλυτη προσοχή: με πρόσχημα τις εντεινόμενες εξωτερικές πιέσεις και την υποτιθέμενη ακυβερνησία (σε κάθε περίπτωση λιγότερο κακή από τον κίνδυνο της μνημονιακής "κυβερνησίας"), εκμετελλευόμενοι πιθανώς και τις γραφικότητες της "Χρυσής Αυγής" οι οποίες από τις πρώτες ώρες έχουν αρχίσει να δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα, οι μνημονιακοί υπηρέτες και τα τσιράκια τους θα εξαπολύσουν μύδρους κατά της αντιμνημονιακής ψήφου με στόχο την αποτροπή της αντίστοιχης εκλογικής συμπεριφοράς. Πρέπει, συνεπώς, να συνειδητοποιήσουμε ότι Η ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΨΗΦΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΗΦΟΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ. Αυτό ήδη διεφάνη από τα ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά -εφόσον προκύψουν οι νέες εκλογές- ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΤΑ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ (είτε σε συνεργασία μεταξύ τους, είτε με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών αριστερών δυνάμεων) ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΟΥΝ ΔΥΝΑΤΗ, ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Σε κάθε περίπτωση, το πολιτικό σκηνικό της χώρας επιτέλους άλλαξε. Η παρούσα ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ φάση θα οδηγήσει στην εποχή της οριστικής απαλλαγής από τον μεταπολιτευτικό συρφετό της πασοκονεοδημοκρατικής νομενκλατούρας. Ευθύνη όλων των Ελλήνων τώρα αποτελεί η οικοδόμηση της νέας εποχής με όρους πατριωτισμού, πολιτικής υπευθυνότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Μπάμπης ο Ανυπέρβλητος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου