ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ ΖΥΜΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΙΣΧΥΡΟΥ ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΟΥ ΠΟΛΟΥ

Ήταν απόλυτα φυσικό να γίνει.
Η σημερινή εικόνα της Νέας Δημοκρατίας δεν δίνει καμμία ελπίδα για κάτι νέο, αισιόδοξο, με όραμα, μακρυά από διαπλεκόμενες καταστάσεις, ακραίες φωνές και...off shore εταιρίες υπεράκτιων παραδείσων.

Η κυοφορούμενη προσπάθεια, για την οποία εργάζονται αρκετοί, αλλά από διαφορετικές αφετηρίες κινούμενοι, έχει την μεγάλη δυσκολία της σύνθεσης. Η συγκέντρωση όλων των τάσεων, που διαθέτουν σήμερα ένα κοινό σημείο, αυτό της αναγνώρισης ότι η σημερινή Νέα Δημοκρατία δεν έχει καμία σχέση με την παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, είναι μία πολύ δύσκολη υπόθεση, που προϋποθέτει μεγάλη προσοχή, ψυχραιμία και κυρίως αναγνώριση αυτού ακριβώς του στοιχείου, που θα της προσδώσει την αναμενόμενη δυναμική: Tου στοιχείου της σύνθεσης των απόψεων και του παραμερισμού προσωπικών φιλοδοξιών ορισμένων εκ των συμμετεχόντων...
Οι ατάκτως κινούμενοι πόλοι, που ασκούν σήμερα έντονη κριτική στα έργα και τις ημέρες της σημερινής ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, έχουν πλέον πεισθεί ότι ένα μεγάλο μέρος ψηφοφόρων της, δεν επιθυμούν την λύση της αυριανής συμπόρευσης με την βοήθεια της κας Γεννηματά, του Βενιζέλου, του Σημίτη και του Γιώργου Παπανδρέου. Προφανέστατα το οξύτατο αυτό πρόβλημα -ψηφίστε μας για να συμμαχήσουμε με την Φώφη- το έχει αντιληφθεί τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που παραγγέλνει δημοσκοπήσεις οι οποίες αγγίζουν την αυτοδυναμία και γελάει ο κόσμος, αλλά και η κα Γεννηματά, που σε μία προσπάθεια απεγκλωβισμού της από την προσμονή της ανίερης συμμαχίας, προσεγγίζει δήθεν τον Σύριζα...
Από την άλλη πλευρά, το πλέον αισιόδοξο μήνυμα είναι πως η σημερινή ηγεσία με την τακτική της έχει τόσο πολύ εκτεθεί, ώστε δεν περνάει πλέον στον κόσμο της Νέας Δημοκρατιας το άλλοθι της διάσπασης και της αποστασίας που παίζουν τα μέσα ενημέρωσης του Κυριάκου. Άλλωστε η σημερινή Νέα Δημοκρατία, εκτός των άλλων, είναι και ένα συνονθύλευμα αποστατών κατά καιρούς προδοτών της παράταξης και μουσαφιρέων.
Υπό την έννοια αυτή, η πολιτική μαγιά της αντίθεσης, στα όσα καταγράφονται στην σημερινή Νέα Δημοκρατία έχει διαμορφωθεί και εκείνο που απομένει είναι η συνένωση των δυνάμεων που ασκούν κριτική και επιθυμούν επιστροφή στις ρίζες. Η σύγκλιση των δυνάμεων αυτών, των τάσεων και των προσώπων που τις εκπροσωπούν, προϋποθέτει να επιλυθεί το πλέον δύσκολο για την δημιουργία του νέου κεντροδεξιού σχήματος: Η ύπαρξη του κατάλληλου προσώπου, με εμπειρία αλλά και κάποια δυναμική...

Στο επιχείρημα ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, που εξακολουθεί να είναι επί της ουσίας εγγυητής της ενότητας, δεν θα συμμετάσχει σε μια τέτοια προσπάθεια, επιχείρημα που συνοδεύεται με την γνωστή επωδό :"Πως γίνεται ένα Καραμανλικό κόμμα χωρίς τον Καραμανλή" χωρούν δύο εξηγήσεις-απαντήσεις:

Πρώτον η πλειοψηφία των Καραμανλικών, δεν ψήφισε τη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά όπως δεν θα ψηφίσει το Μητσοτάκη. Ένα εκατομμύριο ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας έχουν γυρίσει την πλάτη στον Αντώνη Σαμαρά και θα γυρίσουν την πλάτη και στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Δεύτερον πώς γίνεται μια Νέα Δημοκρατία να υφίσταται ως κόμμα ...χωρίς τον Καραμανλή ή κάποιον που να εκπροσωπεί την πλειοψηφούσα τάση;

Η σημερινή στρεβλή εικόνα της Νέας Δημοκρατίας του Μητσοτάκη δεν έχει καμία σχέση με τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό του Καραμανλή και φυσικά απέχει πολύ από την πατριωτική παράταξη με κοινωνικό πρόσωπο και ευαισθησίες με επίκεντρο τον άνθρωπο, που ευαγγελίζεται η ιδεολογία της. Πρόκειται για μία συνένωση ετερόκλητων ακραίων πολιτικών δυνάμεων, που τους ενώνει ο στόχος της εξουσίας, η προσωπική τους ανέλιξη.
Ήδη πάντως, υπήρξαν δυο συναντήσεις στην Βόρεια Ελλάδα και τρεις στην Αθήνα, στελεχών και πρώην βουλευτών που κατέδειξαν ότι το εγχείρημα έχει προοπτικές. Εντός των επομένων δυο μηνών, θεωρούν ορισμένοι εκ των συμμετεχόντων, ότι μπορούν να βρεθούν κάτω από μία κοινή στέγη με κοινούς στόχους και πρόγραμμα.
Ονόματα για εκείνον που θα ηγηθεί μιας τέτοιας προσπάθειας ακούσθηκαν από τους συμμετέχοντες στην προσπάθεια. Θα εξαρτηθεί όμως το ποιος θα ηγηθεί και από τις κινήσεις που γίνονται και τις ζυμώσεις... στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.
Άλλωστε κοινό σημείο αναφοράς είναι η αντίθεση-αντίδραση στο μόρφωμα του Μητσοτάκη, ενώ το θετικό στοιχείο επικεντρώνεται στο ότι όλοι αυτοί -και είναι πολλοί- θέλουν να εκφράσουν την διαμαρτυρία τους ανεξάρτητα από το ποιος θα ηγηθεί του νέου σχήματος. Στην ουσία πρόκειται περί διεξόδου στο σημερινό αδιέξοδο...
Η ευόδωση των προσπαθειών και η δημιουργία κεντροδεξιού κόμματος είναι σίγουρο ότι θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό και πιθανότατα τους αμέσως επόμενους μήνες, μετά την επισημοποίηση της προσπάθειας, να υπάρξουν και εξελίξεις μέσα στη σημερινή Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη.

 

(ΠΗΓΗ: http://exofitsio.blogspot.gr/)